عزيزم به نظر من که بد نيست. هرکسي تو زندگيش به يه دوست صميمي و واقعي احتياج داره البته بيشتر دوست واقعي. منم يه دوست داشتم که خيلي به هم وابسته بوديم هر روز تلفني حرف ميزديم ولي بعد از يه مدت يه شرايطي پيش اومد که فهميدم دوست واقعي نيست الان هم با هم رابطه داريم ولي زياد صميمي نيستيم تو هم اگه ميبيني رابطتون جوري هست که پيشرفت تو زندگيت هست و درجا نميزني اصلا نگران نباش. به نظر من يه دوست بايد به آدم کمک کنه که روز به روز پيشرفت کنه و موفق تر باشه و البته حسادت هم نداشته باشه نه اين که پس رفت داشته باشه و بعدها هم پشيموني که چرا زودتر ازش جدا نشدم راستي به نظر پدر و مادرت هم تو انتخاب اين دوستت توجه کن چون هيچ کسي به اندازه اونا نميتونه راهنماي خوبي واست باشه