يه مرغ پر سياه خوش پر و رو

که دس نبرده بود به زير ابرو

گف باخودش :" چش نخورم ايشالا

قربون اين هيکل و قدّ و بالا

پرام نگو مثل کمنده والّا

چين چين و ململ و بلنده والّا

قربون اين نوک، نوک بي کلاژن

اين شيکمو حتا نديده يک گن

قربون اين چشماي ناز و خوشگل

نه خطّ چش نياز دارن ، نه ريمل

جنس پرام نرم و لطيف و تازه

خاک تو سر مرغاي تو مغازه

به جاي تخته بزنم به شيشه

هيشکي که مرغ ايروني نمي‌شه "

ادامش نظربعدي